เสียงดนตรีในห้องจัดเลี้ยงดังแผ่วในระยะไกล ผมยืนพิงผนังเงียบ ๆ มองไปยังหญิงสาวที่กำลังเดินออกจากประตูด้านหลังของเวที เธอสวมชุดเดรสยาวสีทองซีดที่แหวกข้างถึงต้นขา ทรวดทรงภายใต้ผ้านุ่มแนบชิดกับรูปร่างอย่างชัดเจน

ผมรู้ดีว่าเธอคือใคร…
“ขิม”
แฟนเก่าที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นทุกลมหายใจของผม และคืนนี้ เธอคือเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งงานของผู้ชายอีกคน

สายตาเธอเหลือบมาเห็นผม ก่อนจะหยุดเดินไปชั่วครู่ เราจ้องตากันเงียบ ๆ ไม่มีคำพูด ไม่มีรอยยิ้ม เธอหันหลังเดินเร็วขึ้น… แต่ผมก็ตามไปจนถึงห้องแต่งตัว

เมื่อประตูปิดลง ความเงียบเข้าปกคลุม

ผมดึงข้อมือเธอเบา ๆ พลิกให้หันมาเผชิญหน้า เสี้ยววินาทีที่สายตาเราปะทะกันอีกครั้ง ราวกับเวลาทั้งหมดถูกทำให้ย้อนกลับไปยังวันสุดท้ายของเรา

ไม่มีคำอธิบาย ไม่มีเสียงเรียกชื่อ
ริมฝีปากของผมแนบลงบนของเธอโดยสัญชาตญาณ

รสสัมผัสนั้นยังเหมือนเดิม… หวานลึก เร่าร้อน…
มือผมลูบไล้แผ่นหลังเนียนของเธอผ่านผ้าบางเบา ก่อนจะสอดเข้าไปใต้เนื้อผ้าอย่างอดไม่อยู่ เสียงหอบหายใจของเธอชัดขึ้น ใบหน้าแดงเรื่อเมื่อผมกดจูบที่ลำคอขาว

ผมดันร่างเธอชิดประตูกระจก มือข้างหนึ่งรองต้นขาเธอให้ยกขึ้นเกี่ยวรอบเอวผม อีกข้างคลึงสะโพกนุ่มแน่นของเธออย่างกระหาย ร่างเธอร้อนระอุจนแทบหลอมละลายอยู่ในอ้อมแขนผม…

READ MORE